Selectie
Het selecteren van een team voor een nationale ploeg is een vak apart. Vanzelfsprekend vinden we het het leuk om met zijn allen bondscoach te spelen en onze eigen ideeën te spuien op social media, langs het veld en aan de toog.
Eigen aan de tijd – en tegelijk ook weer van alle tijden – wordt op social media dan niet geschroomd de man te spelen in plaats van de bal. Soms is de coach de kop van jut, soms zijn het de spelers die wel de selectie haalden ten koste van de eigen favorieten. Onze sport is hier nog niet afgezakt tot het “niveau” van de volksere sporten gelukkig. Maar ook de beter opgevoede hockeyer met een mening weet deze tegenwoordig steeds meer met even weinig gène als onderbouwde argumenten de wereld in te slingeren. Geïnspireerd door columnisten die zich graag uitgeven als analisten en met plezier een vuurtje aanwakkeren om zeker ook volgende week weer een stukje te mogen inleveren en factureren.
In mijn beleving – en het is inderdaad ook niet meer dan een persoonlijke opinie – zal een speler zelden tot nooit een selectie afdwingen voor zijn nationale ploeg op basis van de prestaties bij zijn club in de normale competitie. De kloof tussen internationale topsport en de club competitie is immers groot. Zelfs als de club competitie in kwestie zich tot de betere in de wereld mag rekenen. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat een keeper die voor zijn club al x wedstrijden op rij de nul weet te houden ook tot hetzelfde in staat zal zijn op een WK. Ook een aanvaller die lekker bezig is bij zijn club en vlotjes scoort kan toch tekort komen op de internationale scene. Of zo’n sierlijke middenvelder die met betoverende hoogstandjes steeds weer vier, vijf tegenstanders in de wind weet te zetten bij zijn club…
Met name in Nederland krijg je dan steeds ook weer die allesweters die vinden dat de hoofdklasse het Walhalla is en dat Oranje eigenlijk altijd goud moet pakken omdat in Nederland de meeste hockeyvelden per vierkante kilometer liggen. Grappig steeds weer die navelstaarderij en onwetendheid gemaskeerd door boude woorden. Natuurlijk heeft Nederland lekker veel spelers, een infrastructuur en mogelijkheden waar anderen enkel maar van kunnen dromen. Dat heeft ook zo zijn voordelen maar niet in die mate natuurlijk. In Nederland zijn er tien à twaalf teams die tijdens het seizoen op enig niveau en serieus met hun sport bezig zijn. Dat is ongeveer 200 man, waarvan slechts een fractie ook écht leeft voor de sport. Diezelfde aantallen kom je ook tegen in andere landen of er nu 300 clubs of 30 clubs in dat land actief zijn. Andere landen kennen helemaal geen club competities en hebben kleine groepjes professionele sporters die niet gehinderd door de combinatie met clubhockey, studie, werk, sociaal leven zich veel beter kunnen richten op het leven als een topsporter 365 dagen per jaar. Kortom meer landen zijn in staat, op diverse manieren, een competitieve nationale ploeg samen te stellen.
Door een samenloop van omstandigheden hebben we in de hockey sport vandaag de dag een bredere internationale top bij de heren dan in het verleden. Ongeveer een zestal landen die allemaal terecht die gouden medaille mogen ambiëren. Laten we daar blij mee zijn, ook al betekent dat minder kansen op die gouden plak voor onze eigen jongens. Het is goed voor de sport! Het geeft ook meer waarde aan die prijs voor de uiteindelijke winnaar straks. Geen een-oog in het land van de blinden, maar een hopelijke terechte verdiende winnaar in een competitie die naam waardig. Dat moet je koesteren. Het geeft die gouden medaille straks extra glans…
Om even terug te komen op die selectie dan… Goed presteren bij je eigen team in de normale club competitie is de manier om je onder ogen te brengen bij de bondscoach en zijn staff. Het levert je een uitnodiging op om eens mee te komen trainen en je te meten met de beste. Maar het is daar op die training, als je je echt moet meten met de beste, als je kan aantonen dat je niet enkel op je talent drijft maar ook die opofferingen kan brengen nodig om op het moment van de waarheid boven je zelf uit te stijgen. Je prestaties op training, de meetresultaten die aangeven of je echt leeft voor je sport en de herhaalde, continue prestaties in de wedstrijden tegen internationale (top)teams die bepalen of je geselecteerd wordt. Niet de goals gescoord of vermeden bij je eigen club.
Daarnaast zijn er nog zoveel factoren waar je als buitenstaander amper weet van hebt die ook een belangrijke rol spelen. Hoe pas je in het geheel van het team? Hoe functioneer je in de specifieke omstandigheden van zo’n wereld event? Hoe kan je ingepast worden als de situatie plots veranderd is? Etcetera, etcetera…
Kortom, sta daar even bij stil als je per se je mening wil geven op social media of aan de toog van je club. Ga er maar van uit dat je als buitenstaander, zelfs al heb je kennis van zaken, je nooit alle puzzelstukjes kent. En als je dan toch vindt dat jouw favoriete speler erbij had moeten zijn in plaats van die andere, heb dan alsjeblieft wel het respect om ook die speler die wel geselecteerd werd in zijn waarde te laten. Ik heb respect voor alle jongens die het WK gehaald hebben én voor hen die net afvielen. Als je zo ver gekomen bent en alles gegeven hebt wat in je zat, doe ik daar mijn hoed voor af. Viel het kwartje deze keer niet je kant op, dan hoop dat ik je de lessen er uit trekt die je kan en de volgende keer weer alles (en nog iets meer) geeft om er dan toch bij te zijn. Zit je als afvaller in een fase van je leven dat je misschien andere keuzes gaat maken voor de toekomst en niet voor de herkansing gaat, dan hoop ik dat je als mens er beter van geworden bent en deze ervaringen mee kan nemen in je andere toekomstige uitdagingen. Hoe dan ook respect voor de geleverde inspanning, succes met het verwerken van de teleurstelling en het opnieuw richten van je blik omhoog en naar voor…
Voor de mondige supporters van wel of niet geselecteerde spelers, hoop ik dat we niet afzakken naar al dan niet goed bedoelde meningen waar je de man speelt in plaats van de bal. Wil je toch kritisch zijn, neem dan eerst de tijd je te informeren en onderbouw je mening. Zo kunnen we ons als sport ook blijven onderscheiden…