9.00u, zaterdagmorgen. Tijd om een paar kids uit bed te rammelen en klaar te stomen voor een druk weekendje. Met enig gegrom, de ene heeft net een weekje zeeklassen in de benen, strompelen ze de trap af. Opdracht 1 voor vandaag: stevig ontbijt, als lunch hebben we een hockeywedstrijd voorzien. Eentje thuis, eentje uit. De deurbel gaat en onze uit-speler zijn taxi-ouder staat al voor de deur. Ik stop nog snel zijn GSM in zijn handen, kwestie van een berichtje te sturen wanneer hij terug arriveert op de club. ‘Hoeft niet, pap’ zegt hij, ‘de batterij is toch leeg’. Goed bezig.
Wij, (jawel wij, een gezinsuitstap dus) maken ons ondertussen klaar om te vertrekken voor de thuiswedstrijd. Niet alleen om te supporteren deze keer, maar ook om bardienst te draaien. Voor elk ingeschreven kind dat aantreedt in wedstrijden helpen de ouders één keer per jaar een bardienst in het clubhuis. Meteen een test van onze horeca-vaardigheden. Die zijn best wel ontwikkeld aan één kant van de bar, welke laten we nog even in het midden…Voor ons ruikt hockey vandaag naar tapkraan en frituurolie.
Toch steeds weer even aanpassen, die bardienst. Ook al is het niet de allereerste keer, het is opfrissen geblazen. Hoe werkt die kassa weer? Warme snacks klaarmaken, ok, maar hoe zorg je ervoor dat je een portie bitterballen niet als zwarte spruitjes serveert? Gelukkig vinden we overal duidelijke instructies terug én loop er een verantwoordelijke rond die werkelijk ‘all over the place’ is; alles loopt vlotjes.
Typisch bij zo’n bardienst: tijdens de wedstrijden eerder rustig, tijd om alles klaar te maken, beetje aanvullen, beetje kletsen… . En dan, wedstrijden afgelopen: al die kids en ouders-supporters verschijnen aan de bar en het wordt even tempowerk. Gelukkig staan we stevig bemand om de steeds weerkerende stormlopen te trotseren. En gelukkig zijn er ouders genoeg geëngageerd om al die vrijwilligersklussen te klaren.
En dat niet alleen achter de bar, denk maar aan al die ouders en sympathisanten die training (helpen) geven, diegenen die toernooitjes organiseren, veldbezetting schema’s opstellen, websites beheren, leuke clubacties uit de grond stampen,… . Er is steeds zoveel te doen in een draaiende club, dus je hebt hockeylovers in overvloed nodig. O ja, hockey is meer dan sport! En als extra leer je ouders van de andere teams uit je club kennen, anders loop je die weinig of nooit tegen het lijf. Mooi toch!
Drukke weekends zijn het, maar we genieten er wel van. Wanneer de laatste van onze hockeyzonen op de club arriveert na een gewonnen uitwedstrijd zit onze dienst er ook net op. Goeie timing, net op tijd om te vertrekken naar een avondje bij vrienden. Noodgedwongen moeten de boys hun hockeyschoenen nog even omwisselen voor een ander paar. In de auto. I love the smell of hockey…