Met de regelmaat van de klok flakkert opnieuw de onzinnige discussie op over het beperken van buitenlanders bij onze hockeyclubs… Sommige van de commentaren kan je direct klasseren onder de noemer xenofoob en dus niets om verder woorden aan vuil te maken via dit medium, maar vaak is het ook gewoon het napraten van one-liners zonder er echt over na te denken. En dat niet alleen door de verstokte veteraan aan de bar van zijn club maar ook door bestuursleden aan de bestuurstafel of in de pers en dan is het misschien wel tijd om er eens tegen in te gaan.
Argument 1: Buitenlanders zijn te duur en de reden dat clubs financieel in problemen komen!
Als bestuurder van een club bepaal je welke ambities je hebt met je topteams. Vervolgens ga je na wat het budget zou kunnen zijn wat je daar voor nodig hebt en handel je daarnaar. Heb je niet het budget ter beschikking om je ambities waar te maken dan heb je in weze twee opties. Ofwel vind je meer budget door bv actiever sponsors te gaan benaderen en/of elders geld te besparen. Ofwel pas je je ambities aan aan het budget dat je wel ter beschikking hebt. Het bestuur dat meer uitgeeft dan ze ter beschikking hebben is de enige schuldige als er een gat in de begroting ontstaat. Die enkele buitenlanders die rondlopen in de eerste ploeg hebben daar echt geen schuld aan…
Clubs met teams die op een top niveau willen spelen zijn zelden of nooit in staat voldoende spelers op te leiden uit hun eigen jeugdwerking om een stabiele uitgebreide kern samen te stellen die de ambities kan waarmaken. Ieder team hoort, op het niveau van hun ambities, een mooi evenwicht na te streven van creatieve spelers en harde werkers, van ervaren spelers en “jonge honden” met de juiste opbouw zodat als de ene generatie begint aan het afbouwen deze naadloos vervangen kan worden door de volgende generatie met de juiste kwaliteiten. Geen eenvoudige evenwichtsoefening. Onmogelijk als je dat enkel en alleen met eigen kweek wil doen en dit om diverse redenen (bv. topjeugd die stopt of verhuist omwille van studie, onverwachte blessures, ervaren spelers die plots stoppen vanwege werk, een dipje in je jeugdwerking, …). Je zal dus steeds versterking van je eigen kweek moeten zoeken buiten je eigen club. Vervolgens heb je inderdaad de keuze. Je kan kiezen voor het weghalen van het gewenste talent/ervaring bij een club uit de buurt, een directe concurrent misschien zelfs? Of je kiest ervoor deze versterking van verder weg te halen, voor diverse clubs vaak de enige optie zelfs. In dat laatste geval zal je tegen extra kosten aanlopen, gaande van extra km vergoeding, huisvestingskosten, reiskosten, etc…. Dat is precies hetzelfde of je die speler nu haalt van de andere kant van het land of vanuit het buitenland. De enige criteria die dan tellen bij het maken van de juiste keuze zijn kwaliteit (is hij of zij echt goed?), toegevoegde waarde (is hij/zij de juiste persoon die wij nodig hebben in ons team en staat het budget in verhouding tot wat we terugkrijgen als club) en commitment (is hij/zij bereid om zich voor een langere tijd te binden aan de club). Nationaliteit is volstrekt irrelevant… Ik ken persoonlijk, in zowel de Nederlandse als Belgische competitie, verschillende buitenlanders (sommige met en andere zonder toegevoegde waarde overigens) die minder gekost hebben dan versterkingen uit eigen land.
Argument 2: Buitenlanders verhinderen de doorstroming van eigen talent!
Je kan de term “eigen talent” dan op twee manieren bekijken.
Ten eerste, op een strikte manier waarbij “eigen talent” staat voor die spelers die je voortgebracht hebt vanuit je eigen jeugdwerking van je eigen club. Als je spelers haalt van elders die niet beter zijn voor je club dan dit eigen talent, dan ben je inderdaad dom bezig… of die gehaalde spelers nu vanuit het buitenland komen of van bij de buren. Opnieuw, nationaliteit is volstrekt irrelevant… Hebben de gehaalde spelers (uit eigen land of buitenland) wel voldoende toegevoegde waarde (zowel de vreemde jonge hond die je “eigen” ervaren krachten scherp houdt, als de ervaren “vreemdeling” die je eigen jeugd de juiste mentaliteit bijbrengt bv) dan leveren ze ook hun bijdrage aan de vervolmaking van de opleiding van je “eigen talent” tot spelers die de ambities van je club waar kunnen maken.
Als je, ten tweede, “eigen talent” niet per se wil beperken tot de jeugd voortgekomen uit de opleiding van je eigen club , maar bijvoorbeeld ziet als het talent uit je eigen land. Dan veronderstel ik ook dat je je met name zorgen maakt over “eigen talent” dat het zou kunnen schoppen tot een speler van je nationale ploeg. Dan is mijn stelling dat écht talent zich nooit laat tegenhouden. Als écht talent niet doorbreekt zijn er twee redenen mogelijk hiervoor: kwaliteit of mentaliteit. Enkel kwaliteit is niet genoeg om door te breken, maar enkel mentaliteit ook niet. Een talent dat beide kan brengen zal steeds zijn of haar kans afdwingen. Want zo gaat het in topsport, kansen dwing je af… ze worden niet cadeau gegeven. Als je als aankomend talent binnen je huidige club of omgeving je kans niet (snel genoeg) kan afdwingen, dan doe je er ofwel niet genoeg voor (mentaliteit) of je zoekt een alternatieve weg. Er zijn altijd meer wegen die naar Rome (of zo je wil naar Rio & Tokyo) leiden…
Zij die roepen dat hun talent (hun eigen of dat van hun kroost of vriendjes) de weg wordt gedwarsboomd door “de buitenlanders” hebben het volgens mij over talenten die zich liever verstoppen achter excuses dan datgene te doen en datgene op te offeren wat nodig is om hun dromen waar te maken… De weg naar de top is nooit makkelijk en de verleidingen en hindernissen die afleiden van je ambitie als talent zijn talrijk. Concurrentie overwinnen (binnenlands en buitenlands) is er daar maar eentje van. Opnieuw, nationaliteit is volstrekt irrelevant…
Tenslotte het dubbele argument pro buitenlanders !
Als je als bestuurder de taak hebt je eerste ploeg te versterken met de juiste spelers van buitenaf heb je twee keuzes. Ofwel kies je voor de oogkleppen waarbij je niet verder kijkt dan het eigenbelang in het kader van je eigen club ambitie. Ofwel zet je die oogkleppen af en zie je de mogelijkheid om niet alleen je eigen club te versterken maar ook bij te dragen aan je sport in het geheel.
Haal de versterking voor jouw club weg bij je concurrent in eigen land in plaats van die gevreesde buitenlander en je maakt wellicht wel je eigen club sterker maar tegelijk ook je concurrent en dus je nationale competitie zwakker. Hierdoor maak je als direct gevolg ook het “eigen talent” in jouw nationale ploeg zwakker…
Haal de versterking voor jouw club uit het buitenland en je maakt, mits de juiste buitenlanders komen, je eigen club én je eigen competitie sterker. Hierdoor maak je tevens dat “eigen talent” dat wel aan spelen toekomt, zowel op clubniveau als bij je nationale team, nog sterker…
Een extra bonus van buitenlands talent naar onze sterkere clubcompetities halen is dat ook zij er beter van worden en zo hun nationale ploegen sterker maken. Sommige menen dat dit een reden is om die buitenlanders te weren. Ze zijn fout. Wij zijn er allemaal bij gebaat dat de sport in zijn geheel (en dus ook de concurrentie internationaal) er op vooruit gaat.
Echte talenten willen uitgedaagd worden, steeds weer groeien en zoeken nooit de gemakkelijkste oplossing door het aan banden leggen van concurrentie!