Hoewel ik zelf niet in de provincie Antwerpen woon, een goede boogscheut en een stroom scheiden me van de sinjorenstad, valt het me toch op: er moet daar iets in de bodem zitten. Of het ligt er bovenop.
‘Anda werpa’ is Germaans voor ‘aangeworpen gronden’ ,in een bocht van een rivier, en vormt vermoedelijk de oorsprong voor de naam van die eerste nederzetting aan onze Schelde. Een nederzetting die een bewogen en florerende geschiedenis zou doormaken, Vikingen inbegrepen. Een bekend sportmerk poneert: ‘All-in for my turf’ , dat moet hier vandaan komen. Nog steeds schrijven dit water en zijn oevers geschiedenis, ook hockeygeschiedenis.
1920, Olympische Spelen. Hockey staat voor de tweede keer op de programmatie, na de eerste deelname in 1908. De Belgische mannenploeg, met een zekere Raoul Daufresne de la Chevalerie in zijn rangen, verovert tijdens die spelen de bronzen medaille. Niet de enige voor onze Baron Raoul tijdens dit Olympisch toernooi, als 39-jarige coach van de mannenvoetbalploeg pakt hij ook nog goud. En dat allemaal in Antwerpen… . Later zou hij ook nog voorzitter van de KBHB worden.
2013, uitreiking van de Gouden Stick voor Dames, Heren en Beloften meisjes en jongens. Op het podium staan de laureaten van de verkiezingsrondes door jury en publiek. Vier toppers uit de Belgische competitie, vier talenten die onze jeugd inspireren en laten dromen, die journalisten schrijfvoer geven en coaches laten watertanden. Barbara Nelen en Felix Denayer deden met brio 2011 over, voor Aline Fobe en Alexander Hendrickx een oververdiende beloning voor het harde werken.
En alle vier spelen ze hun thuismatchen op Antwerpse grond… . Wat zit daar toch in die mengeling van klei en zand, wat kruipt daar ongemerkt omhoog tot in de kleinste poriën? Er moet wel iéts zijn, ik weet het zeker, ik heb het ook al eens gevoeld.
En ik niet alleen, op het EK te Boom waren we met duizenden die het voelden, een kippenvel-triggerend sfeertje dat maar bleef duren. Hockey op z’n best, een hele week lang, bekroond met een zilveren medaille voor onze Red Lions. Op Boomse klei verdorie.
Is deze Antwerpse connectie toeval? Kan best zijn, gelukkig groeit hockey-talent in álle Belgische clubs, meer en meer. We hebben in ons kleine landje de ideale bodem gevonden voor deze jonge toppers. Een bodem die we zelf plaatsen en die, indien een kleurenconsulent er zich mee bemoeit, zelfs in het blauw wordt aangebracht: kunstgras. Enkel hockeyers gedijen goed op kunstgras, mits de juiste verzorging natuurlijk. En daar worden we steeds beter in! De uitgekiende mix van aangepaste voeding, frisse buitenlucht, beweging, zonlicht, een beetje regenwater en massageolie maken van onze clubs succesvolle kweekvijvers. Dat hebben ze over de landsgrenzen ook al ontdekt, hockey als exportproduct klinkt steeds aanlokkelijker. De familie Boon kan er van meespreken.
Vooruitblik: 2016, Olympische Spelen. Hockey staat sinds 1928 onafgebroken op de programmatie. Rio de Janeiro is de gaststad voor dit vierjaarlijkse evenement. Rio de Janeiro, Portugees voor ‘januaririvier’. En daar zweten onze hockeyers zich met overtuiging naartoe? Een stad die als symboliek óók een rivier in haar naam koestert? Voorwaarts dus, op medaillekoers Dames en Heren, en vergeet die gouden sticks niet mee te nemen!